1997: Bosch’ Gedachtenwereld (de bouw)
Als naaisters niet meer willen naaien…
De vrouwen die de kleding maken, voelen zich al jaren teveel geïsoleerd van de gezelligheid van de bouwplaats, en willen dan maar liever mee bouwen. Dit leidt tot het besluit om de kostuums hoofdzakelijk van hout, rubber en ijzer te maken. Een nieuwe manier van denken die heel bijzondere creaties oplevert. Een groep kruipende wezens gekleed in delen van roestige oliedrums betaalt het gelag met pijnlijke en kapotte knieën.
Een strooptocht over het terrein van een slopersbedrijf levert met allerlei gedeukte deksels en metalen vormen veel ‘denkstof’ op. Veel improvisatie op de bouwplaats. Een beeldtaal die later voor een aantal groepen tot inspiratie zal leiden, en daarmee de Brabantsedag weer een stukje zal veranderen.
Het gegeven dat kostuums net zo beeldbepalend kunnen zijn als de wagen zelf, heeft dit jaar definitief zijn intrede gedaan.