1992: Van Gogh in Frankrijk (de bouw)

Veel aandacht voor details

De bouw van dit jaar is relatief eenvoudig. Dat geeft ruimte om wat meer te focussen op details en spel. Als de ophaalbrug en de penselen eenmaal staan, is er alle ruimte om het beeld te maken tot wat het moet zijn: het publiek moet als het ware Van Gogh ‘voorbij voelen komen’. Zijn palet, dat in zijn Brabantse tijd nog in de steigers staat, is somber van kleur, maar laat bij nadere beschouwing een kop uit de aardappeleters zien. Het stempelen van zonnebloemen die op de weg staan als de wagen voorbij is (wat moeizaam zichtbaar vanwege het regenweer, maar de weken na de optocht juist wél), vraagt veel aandacht. Het spel met de poppenkast rondom zijn werk is uitgebreid gerepeteerd, maar zal in de optocht vaak niet goed uit de verf komen omdat de hele optocht veel te snel trekt. Al met al een goed jaar zonder al te veel risico’s, dat door het slechte weer tijdens de optocht toch vooral in de herinneringen staat als koud en nat.

Voor een videoimpressie klik hier